مستند شازده حمام اقتباسی است
به گزارش قالب وبلاگ ها، به گزارش خبرنگار خبرنگاران ؛ نشست سینما کتاب عصر روز شنبه در سالن سینما کتاب نمایشگاه کتاب 1402 برگزار گردید. این برنامه پس از نمایش فیلم مستند شازده حمام؛ اقتباسی از کتابی با همین نام، نوشته محمد حسین پاپلی یزدی برگزار گردید.
احمد صراف یزد، کارگردان مستند شازده حمام در خصوص سوال مجری در خصوص این که آیا این مستند جا دارد تبدیل به فیلم بلند گردد، بیان کرد: کتاب شازده حمام چهار جلد است که قصه های آن در شهر یزد می گذرد. قصه جلد پنجم و ششم آن، قصه ای است که شازده حمام در بین نمودهاست و پایش را فراتر از جغرافیای یزد گذاشته است. قصه شازده حمام برای یزدی هایی که آن را خوانده اند پر از خرده فرهنگ و اتفاقات ریز و درشت مردم یزد است و این مردم کاملا این را لمس می نمایند.
وی اضافه نمود: این کتاب قصه زیاد دارد و می تواند دست مایه خیلی از فیلم ها گردد. من به عنوان مستندساز قرار است این را یک فیلم بلند کنم. بنا بر فیدبک هایی که از فیلم کوتاه دریافت کردیم این یک برش کوتاه از زندگی آقای دکتر پاپلی یزدی است. اگر قرار باشد فیلم بلند کار کنیم کل زندگی ایشان را خیلی دقیق تر آنالیز می کنیم و همه اتفاقات زندگی ایشان از جمله اینکه چه اتفاقی برایشان در سوربن فرانسه افتاد که باعث شد به مشهد بازگردد و اتفاقاتی که می تواند در دل یک فیلم بلند جا بگیرد. امیدواریم که بتوانیم یک مستند سینمایی بلند از زندگی ایشان بسازیم.
صراف در خصوص داستانی شدن این مستند گفت: مستندسازهایی مانند آقای مهدویان و محمد کارت که به عرصه سینمای بلند آمده اند. در فیلم های مستندی که ساخته اند به استنادی بودن کار پایبند بودند. من هم اگر قرار باشد فیلم بلندی از شازده حمام بسازم قطعا می خواهم به اتفاقاتی که درون کتاب افتاده پایبند باشم. البته قطعا در ایجاد داستان، تخیل هم می کنیم، همانطور که نویسنده هم این کار را نموده است، من هم از این قاعله مستثنی نیستم. مستند بودن و استناد به اثر مهم ترین اتفاقی است که باید پایبند باشیم تا بتوانیم از آن اقتباس کنیم و فیلمی را بسازیم.
این کارگردان در خصوص سختی های مستندسازی توضیح داد: اگر بخواهم در خصوص سختی مستندسازی حرف بزنی اصلا قابل گفتن نیست کما اینکه در همین مسیر که برای ساخت مستند به شهرستان می رفتیم متاسفانه یکی از دوستان ما تصادف کرد و فوت شد. ذاتا بخش مهمی از مستندسازی پژوهش است و سفارش دهنده باید به یک شعور و درکی از پروژه برسد که اگر مستندساز صلاح دید که این پروژه به تحقیق و پژوهش نیاز دارد، این زمان و بودجه را در اختیار فیلم ساز قرار دهد.همین طور ورود کردن به زندگی یک شخصیت بسیار سخت است به طور مثال ما قرار است مستندی درباره زندگی دکتر کردوانی بسازیم که اصلا اجازه ورود به زندگی ایشان را به ما نمی دهند و باید با پافشاری و تکنیک های خودمان آن را حل کنیم.
وی اضافه نمود: مستندسازی در فرآیند زمان شکل می گیرد و متاسفانه مدیران فرهنگی، این فرآیند زمان را درک نمی نمایند که یک فیلم مستند برخلاف فیلم داستانی ساخته می گردد. مصائب مستندسازی برای همه بچه های مستندساز وجود دارد. بخشی از پژوهش فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور را مدیون بچه های مستندساز هستیم. کتاب هایی که خوانده شده، اسناد و مدارکی که در حوزه فیلم های تاریخی جمع آوری نموده اند، بسیار ارزشمند است.
احمد صراف یزد در پاسخ به سوالی در خصوص حمایت از مستند سازان بیان کرد: مرکز توسعه بودجه زیادی را در اختیار ما قرار نمی دهد. رسالت انجمن سینمای جوان هم که آموزش است. حوزه هنری هم که در سال تعداد محدودی فیلم فراوری می نماید. متاسفانه در ایران علاوه بر ساخت مستند، در اکران هم با مشکل مواجهیم، برخلاف خارج از کشور که مردم بلیط تهیه می نمایند تا فیلم مستند تماشا نمایند و این جای تاسف دارد که مردم هزینه ای برای تماشا فیلم های مستند نمی نمایند. همه دستگاه ها باید یاری نمایند تا روند ساخت فیلم های مستند در کشور بهتر گردد.
در انتها صراف گفت: درحال ساخت یک فیلم جدی هستم که مدت هاست روی آن کار می کنم. این فیلم درباره بچه ها لهستانی است که در اصفهان بودند؛ یک پروژه سینمایی که خودم تهیه نماینده آن هستم.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران