عجیب ترین لوازم آرایش باستانی؛ از موی گاو تا مدفوع تمساح! - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، قرن ها از عمر آرایش کردن می گذرد، اما در دوران باستان، آرایش کردن به سادگیِ امروز نبود. پیش از ظهورِ محصولات آرایشیِ ایمن و قانونی به بازار، تمدن های باستانی ناچار بودند با موادی که در دسترس شان بود هر کاری که از دست شان برمی آمد برای زیباتر شدن انجام دهند.

قالب وبلاگ ها | پیش از ظهور محصولات آرایشی ایمن و قانونی به بازار، تمدن های باستانی ناچار بودند با موادی که در دسترس شان بود هر کاری که از دست شان برمی آمد برای زیباتر شدن انجام دهند.

به گزارش قالب وبلاگ ها ؛ در نتیجه عجیب نیست که در خصوص فراوری محصولات آرایشی، در طول تاریخ با مواد اولیه عجیب و غریبی آشنا شوید. در این مطلب فهرستی از عجیب ترین مواد اولیه یِ بکار رفته در محصولات آرایشیِ باستانی را می خوانید.

1. سرب

باور کنید یا نه، یکی از رایج ترین موادِ اولیه در محصولات آرایشیِ باستانی سرب بود. سرب در بسیاری از محصولاتِ مختلف از جمله کرمِ صورت، فونداسیون (از مراحل اولیه در آرایش صورت با هدفِ یکدست کردن پوست و آماده سازی آن برای مراحل بعدی)، رژگونه و خط چشم یافت میشد. یکی از رایج ترین محصولاتی که سرب در آن وجود داشت فنداسیونِ سفیدنماینده بود. پوستِ رنگ پریده و سفیدِ زنان روم باستان نشاندهنده شأنِ بالاتر آنها نسبت به زنان دیگر بود. اگر زنی پوستِ رنگ پریده داشت، نشان دهنده این بود که آن قدر ثروتمند است که نیازی ندارد از خانه بیرون برود و خدمتکارانش به جای او برای انجام کارهایش از خانه بیرون می روند. این محصول اساساً با سفیدآبِ سرب ساخته میشد که پوست را سفید و روشن می کرد.

(ظروفِ آرایشی حاوی قرص های قالب گیری شده از جنس سفیدآبِ سرب که در مقبره ای از قرن پنجم قبل از میلاد یافت شدند.)

مصریان از سرب در محصولات آرایشی شان استفاده های دیگری هم می کردند. آن ها اساساً از سرب برای فراوری سُرمه (برای خط چشم) استفاده می کردند. سُرمه با ترکیبی از سولفید سرب، خاکستر و دوده ساخته میشد. استفاده مکرر از سرمه حاوی سرب به عنوان خط چشم منجر به بروز مسائل عمده برای چشم میشد. تعیین نیست آیا خود مصریان باستان هم منشا این مسائل چشمی را شناسایی نموده بودند یا نه!

2. مرگ موش

در دهه 1930، کرم موبری به نام Koremlu به بازار محصولات آرایشی معرفی گردید و با اینکه به عنوان روش ایمن و موثرِ برداشتن مو های زائد بدن تبلیغ میشد، کاربران بلافاصله آغاز به گزارش مسائل جدی در اثر استفاده از آن کردند از جمله از دست دادن بینایی، پوسیدگی دندان، آسیب عصبی و مسائل تنفسی. به چه علت؟ مرگ موش.

تالیم استات، عنصر فعال در Koremlu و مرگ موش، کاربران آن و حیوانات خانگی شان را مسموم نموده بود. این محصول خیلی زود از قفسه ها برداشته شد، اما نه به لطف مقررات وزارت بهداشت. پس از اینکه زنان از خرید محصولات Koremlu دست کشیدند، شرکت به سرعت ورشکسته و نابود شد.

3. مدفوع حیوانات

مردمان باستان گاهی اوقات از مدفوع حیوانات در محصولات آرایشی شان استفاده می کردند. در واقع، این ماده در ساختِ ماسک های زیبایی (که قبل از استعمالِ محصولاتِ آرایشی از آنها استفاده میشد) رواج داشت. گاهی اوقات علاوه بر مدفوع از ادرار و زردآبِ حیوانات هم استفاده میشد.

یکی از رایج ترین روش های استفاده از مدفوع حیوانات در محصولاتِ زیبایی، سفیدنماینده های صورت بود. سرگینِ خشک شده تمساح را به منظور سفید کردن پوست به صورت می مالیدند یا آن را با مواد سفیدنماینده دیگری از قبیل گچ یا سفیدآبِ سرب ترکیب می کردند. گزارشاتی هست که نشان می دهد مردان معمولاً از بوی ماسک صورت زنان گله داشتند.

4. سولفور سیماب

صورتِ سفید نشان دهنده موقعیت بالای اجتماعی بود، اما همواره بر سلامتی دلالت نداشت. بسیاری از رومیانِ باستان از سرخاب برای صورتی کردنِ گونه هایشان استفاده می کردند تا سالم تر به نظر برسند. بیشترِ سرخاب ها از مواد اولیه نسبتاً ایمن ساخته میشد مثلاً گلبرگ گل ها و سنگویین (گچ قرمز)، اما مواد اولیه بعضی از سرخاب ها آنقدر ها ایمن نبود. یکی از آن ها سولفور سیماب بود، یک نوع جیوه به رنگ قرمزِ روشن. در بعضی از سرخاب های خانگی حتی از ترکیب سولفور سیماب و سرب قرمز استفاده میشد تا ترکیب غلیظ تری به دست آید. البته در فراوری بعضی سرخاب ها از سرگین تمساح هم استفاده میشد!

(از سولفور سیماب به طور گسترده هم به عنوان یک رنگ دانه تزیینی و هم به عنوان یک ماده آرایشی سمّی استفاده میشد. تصویر بالا جعبه لاک حکاکی شده چینی به رنگ قرمز سینابار متعلق به سلسه چینگ است. جعبه هایی مانند این معمولاً با لاک چینی رنگ میشدند که حاوی رنگ دانه سینابار بود.)

5. قرمزدانه مکزیکی

قرمزدانه های مکزیکی حشراتی به رنگ قرمز روشن و بومی آمریکای مرکزی و جنوبی هستند. در دوران باستان، آزتک ها این حشرات را کشته، خشک و له می کردند و آن را با پودر های دیگر ترکیب می کردند تا رنگ قرمز روشن بسازند. این رنگ در اصل برای رنگ کردن پارچه استفاده میشد، اما آزتک ها عاقبت از این رنگ دانه در رنگ ها و محصولات آرایشی شان هم استفاده کردند. از این حشره به خاطر رنگ قرمز روشنی که داشت در ساخت سرخاب و رژ لب استفاده میشد.

(این هاون آغشته به کشینل است. کشینل یک حشره انگلی است که در برگ های کاکتوس زندگی می نماید و در صورت له شدن، این رنگ قرمز روشن را فراوری می نماید. باغ های نوپال (کاکتوس انجیر تیغی) فقط برای استفاده از رنگ این حشره پرورش داده می شوند.)

رنگِ ساخته شده از حشراتِ کشینل یک ترفندِ قدیمی نیست. بسیاری از شرکت های فراورینماینده محصولات آرایشی هنوز از رنگ دانه این حشرات برای ساخت سرخاب و رژلب استفاده می نمایند. اگر به مواد اولیه ای از قبیل جوهر قرمزدانه، اسید کارمینیک، E120 یا قرمز طبیعی 4 دقت کنید، رنگ آن ها به وسیله حشرات کشینل ساخته می گردد. خوشبختانه، این ماده هنوز ایمن، اما چندش آور است!

(مرد سرخپوست در حال جمع آوری کشینل با دم آهو است)

6. موی گاو نر

سالیان سال قبل از مداد ابرو و میکروبلیدینگ، مردمان باستان برترین مدل های ابرو را از موی گاو نر درست می کردند. حدود 3000 قبل از میلاد، زنان یونانی از موی گاو های نر برای درست کردن ابر وهای مصنوعی استفاده می کردند. آن ها معمولاً از یک نوع چسبِ طبیعی مانند شیره یا عسل برای چسباندن ابرو ها استفاده می کردند.

(ابروان مصنوعی بیش از 5 هزار سال مُد بودند. در یونان باستان، استفاده از موی گاو رایج بود. تصویر بالا نقاشی روی چوب از صورت زن رومی متعلق به حدود قرن دوم یا سوم پس از میلاد است)

7. آرسنیک

بعضی محصولات آرایشی باستانی حاوی آرسنیک هم بوده است. آرسنیک هم مانند سرب سفید در عصر ویکتوریایی و پس از جنگ داخلی در کرم های صورت استفاده میشد تا صورت زنان را به رنگ سفید درآورد. علاوه بر کرم های صورت، از آرسنیک در ساخت ویفر های کوچک هم استفاده میشد. این ویفر ها را به عنوان ویفر های رنگ چهره آرسنیک تبلیغ می کردند که ادعا میشد جوش و لکه های صورت را از بین می برند. کسانی که لکه های زیادی روی صورتشان داشتند از خوردن بیش از حد این ویفر ها به سرعت بیمار و دچار استفراغ، اسهال، درد شکمی و حتی مرگ شدند.

زیبایی بدون درد

خوشبختانه، صنعت زیبایی در دنیای مدرن امروزی تغییرات مثبتی را پشت سر گذاشته است. ما امروزه از خطرات ترکیبات خاص شیمیایی آگاهی داریم و جلوی استفاده از آن ها را در فراوری محصولات آرایشی گرفته ایم. آزمایشات گسترده روی محصولات نو آرایشی خوشبختانه می تواند جلوی بروز مسائل سلامتی ناشی مصرف آن ها را بگیرد. بار دیگری که از محصولات آرایشی استفاده کردید، خدا را شکر کنید که صورت تان را آغشته به سرب، سولفور، موی گاو یا سرگین تمساح ننموده اید، فقط ممکن است رژلب تان حاوی آب قرمزرنگ یک حشره باشد!

منبع: ancient-origins.net

مترجم: زهرا ذوالقدر