خواص اسفناج برای سلامتی - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، بدون شک اسفناج یکی از مواد غذاییِ بسیار سالم در دنیاست. طبق آنالیز های اجرا شده بیش از ده آنتی اکسیدان فلاونوئید در اسفناج وجود دارد و نکته جالب اینجاست که این آنتی اکسیدان ها فقط یکی از چند ماده آلی و معدنی موجود در اسفناج هستند.

اسفناج خاصیت ضدالتهابی دارد و آنتی اکسیدانی قوی است. درصورتی که کالری اندک آن را هم در نظر بگیرید، می توان گفت با یکی از خوردنی های بسیار مغذیِ جهان طرفید. اسفناج متعلق به تیره گیاهان تاج خروسی است.

چغندر معمولی و چغندر برگ دار هم از سبزی های زیرمجموعه همین تیره اند. آنها هم مانند اسفناج سرشار از مواد مغذی اند. طبق گزارش های به دست آمده، خوردن سبزی های این گروه برای محافظت از سیستم اعصاب مرکزی مفید است، التهاب سلول ها را کاهش می دهد و با مراقبت از آنها فرایند پیری را به تأخیر می اندازد.

اسفناج دارای ترکیبات کارتنوئیددار است که نقش محافظتی دارند. این ترکیبات در کاهش خطر بیماری هایی نظیر سرطان، دیابت، بیماری های تحلیل برنده عصبی و پیشگیری از چاقی نقش مهمی ایفا می نمایند. ماده مغذی فیتونوترینت موجود در اسفناج حاوی کارتنوئیدهایی ازقبیل بتاکاروتن، لوتئین و زیزانتین است که به شکل آنتی اکسیدان در سبزیجاتی نظیر هویج، کلم و کلم بروکلی هم وجود دارد. فیتونوترینت ها مواد شیمیایی بیواکتیو غذاها هستند که فرایند پیری را کند می نمایند و خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها را کاهش می دهند. بعلاوه اسفناج منبعی غنی از فلاونئویید است. فلاونوئید نوعی آنتی اکسیدان قوی است که با مقابله با رادیکال های آزاد که برای سلول های ما مضرند از بدن مان محافظت می نماید. این ترکیبات مفید، اسفناج را به برترین غذای ضدپیری مبدل نموده است.

اسفناج علاوه بر میزان آنتی اکسیدان بالایی که دارد، حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی هم هست. اسفناج منبع خوبی از ویتامین سی، ویتامین A، منگنز معدنی، روی و سلنیوم است. این سبزی به یاری این مواد معدنی به ماده ای بسیار مؤثر برای محافظت از دستگاه های مختلف بدن و کارکرد آنها تبدیل شده است. پس خوردن اسفناج را چه برای سلامت دستگاه گوارش و چه برای بهبود بینایی توصیه می کنیم.

مواد مغذی موجود در اسفناجوزارت کشاورزی ایالات متحده با آنالیز ِ 18 زن بزرگ سال به این نتیجه رسید که هر فنجان اسفناج خام، حاوی ارزش غذایی زیر است:

7 کالری انرژی؛

1 گرم پروتئین؛

1 گرم فیبر؛

1 گرم کربوهیدرات؛

145 میلی گرم ویتامین کا، معادل 223درصد ارزش روزانه؛

141 میلی گرم ویتامین آ، معادل 28درصد ارزش روزانه؛

58 میلی گرم ویتامین ب9 معادل 18درصد ارزش روزانه؛

0.27 میلی گرم منگنز، معادل 15درصد ارزش روزانه؛

8.4 میلی گرم ویتامین ث، معادل 14درصد ارزش روزانه؛

0.8 میلی گرم آهن، معادل 10درصد ارزش روزانه؛

24 میلی گرم مهمیم، معادل 7.5درصد ارزش روزانه؛

30 میلی گرم کلسیم، معادل 3.75درصد ارزش روزانه؛

167 گرم پتاسیم، معادل 3.6درصد ارزش روزانه.

البته بااینکه اسفناج حاوی آهن و کلسیم است، بدن این مواد معدنی را به خوبی از اسفناج جذب نمی نماید. باتوجه به این حقیقیت، اسفناج یکی از منابع نه چندان غنیِ کلسیم برای بدن به شمار می رود. علت جذب نشدن موادی ازقبیل آهن این است که در اسفناج موادی هست که از جذب مواد مغذی دیگر جلوگیری می نمایند. یکی از آنها اکسالیک اسید است. مولکول های اکسالیک اسید یا اکسالات در درون بدن به مولکول های کلسیم و آهن می چسبند و نمی گذارند بدن جذب شان کند. هرچه میزان اکسالات بیشتر باشد، جذب آهن و کلسیم در بدن کمتر می گردد و نمی گذارد بدن از آنها استفاده کند. درنهایت، اکسالات دفع مولکول های مذکور را در ادرار زیاد می نماید و این مولکول ها به وسیله ادرار از بدن بیرون می فرایند.

10 خواص اسفناج برای سلامتی

1. پیشگیری از ابتلا به سرطان

آنالیز ها نشان داده اند مصرف سبزیجاتِ سبزبرگ و انواع کلم ها ازقبیل اسفناج، کلم بروکلی، گل کلم، کلم معمولی، کلم بروکسل، برگ شلغم و کلم برگ به نحو چشمگیری از ابتلا به انواع مختلف سرطان جلوگیری می نماید. البته این سبزیجات در پیشگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ، سرطان پستان و سرطان پروستات نقش پررنگ تری دارند. اسفناج قادر است فرایند تشکیل سلول های سرطانی را آهسته کند، زیرا با داشتن آنتی اکسیدان هایی ازقبیل نئوزانتین و ویولازانتین جلوِ آسیب رسیدن به دی ان اِی را می گیرد و استرس اکسیداتیو را هم کاهش می دهد. طبق آنالیز محققان، کارتنوئیدِ موجود در اسفناج از بروز جهش در سلول ها جلوگیری می نماید. جهش سلولی عامل ایجاد و رشد سلول های سرطانی است.

بعلاوه اسفناج هر دو رنگ دانه کلروپلاست و کلروفیل را در ساختار خود دارد. آنالیز ها نشان می دهند اسفناج به علت داشتن این رنگ دانه ها نوعی ماده ضدسرطان به شمار می رود، زیرا مواد سرطان زا را از بدن خارج می نماید، بدن را سم زدایی می نماید، التهاب را کاهش می دهد و مقدار آسیب رسانی رادیکال های آزاد در درون بدن را کم می نماید.

2. محافظت در برابر ابتلا به بیماری های قلبیالتهاب و آماس در بدن یکی از فاکتورهای پرخطری است که نشانه ایجاد بیماری قلبی است و اسفناج به کاهش آن یاری می نماید. محققان با آنالیز خواص اسفناج نتیجه گرفته اند این سبزی با بهبود عملکرد نیتریک اسید در بدن از ابتلا به بیماری های قلبی جلوگیری می نماید. نیتریک اسید در بهترکردن گردش خون، کاهش فشار خون و سلامت رگ ها نقش دارد. اسفناج حاوی دو آنتی اکسیدان به نام های نئوزانتین و ویولازانتین است که طبق آنالیز محققان، التهاب بدن را تا حد زیادی پایین می آورند. اسفناج یکی از منابع حاوی این دو آنتی اکسیدان به شمار می رود.

اسفناج در درمان بیماری های عروقی ازجمله تصلب شرایین و فشار خون هم مؤثر است. ترکیبات محافظت نماینده ای که در اسفناج وجود دارند، مواد مضری را که در دیواره سرخ رگ ها فراوری می شوند، پاک می نمایند، سطح کلسترول خون را پایین می آورند، با فشار خون بالا مقابله می نمایند، گردش خون در بدن را بهبود می بخشند و رگ ها را قوی و سالم نگه می دارند.

بعلاوه فیبر موجود در اسفناج موجب می گردد کلسترول خون پایین بیاید و جذب گلوکز کاهش پیدا کند. این فاکتورها به همراه هم، خطر حمله قلبی یا سکته را تا مقدار قابل توجهی از بین می برند.

3. تقویت سیستم ایمنی بدناسفناج منبعی غنی از ویتامین های آ و ث است که هر دوِ آنها جزو گروه آنتی اکسیدان ها محسوب می شوند. این دو ویتامین در تقویت سیستم ایمنی بسیار عالی عمل می نمایند. خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین ث و آ، سیستم ایمنی بدن را در برابر باکتری، ویروس، سموم و مهاجمان مضر و بیماری زای دیگر تقویت می نماید. اسفناج با پایین آوردن پاسخ التهابی، کاهش آسیب سلولی و یاری به سالم نگه داشتن دستگاه گوارش، سیستم ایمنی را تقویت می نماید. اهمیت کارکرد سالم دستگاه گوارش به این جهت است که جذب مواد تقویت نماینده سیستم ایمنی به وسیله غذاخوردن صورت می گیرد و به همین دلیل این دستگاه باید از سلامت کامل برخوردار باشد.

آنتی اکسیدان های موجود در اسفناج از پوسیدگی دندان و ابتلا به بیماری های لثه و عفونت دندان و لثه جلوگیری می نمایند. ازاین رو، خوردن آنها سلامت دندان ها را تضمین می نماید. بعلاوه برای سلامت پوست و چشم هم مفیدند. این آنتی اکسیدان ها در پیشگیری از بروز موارد وخیم تر مانند آسیب رسانی رادیکال های آزاد بدن هم مؤثرند. رادیکال های آزاد در بدن می توانند موجب بیماری های گوناگونی شوند، ازجمله: ناراحتی قلبی، سرطان، بیماری های خودایمنی و اختلال شناختی.

4. پیشگیری از دیابتاسفناج حاوی استروئیدهای مفیدی به نام فیتواکسایتروئید است. آنالیز ها نشان داده اند این استروئید، متابولیسم گلوکز یا همان شکر خودمان را افزایش می دهد و به این ترتیب سطح قند خون پایدار می ماند و بالا نمی رود. این خاصیت برای بیماری دیابت پنهان، دیابت و هم سندرم های دیگری که در متابولیسم سلولی اختلال به وجود می آورند، به شدت به کار می آید، زیرا این استروئید مؤلفه هایی را که ذخیره چربی را برای هورمون انسولین به سطح بحرانی می رسانند، به پایین ترین سطح ممکن کاهش می دهند.

ترکیبات موجود در اسفناج خطر عوارض جانبی دیابت را پایین می آورد. بیماران دیابتی ممکن است به خاطر ناراحتی شان به بیماری هایی جانبی نظیر ناراحتی قلبی، کوری، آسیب به اعصاب، احساس بی حسی در دست وپا و… مبتلا شوند. اسفناج در پیشگیری از ابتلا به این موارد مؤثر است.

5. محافظت از قوه بیناییاسفناج حاوی ویتامین آ به فرم کارتنوئید است. کارتنوئیدِ اسفناج با حفظ سلامت اجزای چشم ازقبیل شبکیه، لکه های درونی چشم یا ماکولا و قرنیه، قدرت بینایی را بهبود می بخشد. دو کاتنوئیدِ مهم که در اسفناج هستند، لوتئین و زیزانتین نام دارند. این دو کارتنوئید آنتی اکسیدان هایی هستند که در سالم نگه داشتن چشم افرادی که پا به سن گذاشته اند، نقش مؤثری ایفا می نمایند.

مصرف اسفناج با کاهش خطر ابتلا به بیماری های چشمی رابطه مستقیم دارد، نظیر بیماری تخریب ماکولاییِ وابسته به سن که بیمار را در میان سالی درگیر می نماید. این رابطه به این صورت است که زیزانتینِ اسفناج نورهای مضر خورشید را در هنگام ورود به قرنیه فیلتر می نماید. کاتنوئیدهای دیگرِ اسفناج هم از بافت آسیب پذیر ناحیه شبکیه در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می نمایند. استرس اکسیداتیو موجب می گردد عوارضی ازجمله کوری، آب مروارید و… در چشم به وجود بیاید.

6. یاری به سلامت استخوان هااسفناج منبع خوبی برای تأمین یکی از مواد اولیه ساخت استخوان یعنی ویتامین کا است. این ویتامین برای سالم نگه داشتن اسکلت بندی بدن لازم است و به ویژه برای جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی در افراد مسن و هم جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان و شکستن آن مفید است. ویتامین k در پیشگیری از لخته شدن خون و ازبین بردن التهاب بدن هم نقش دارد.

7. سلامت پوستاشعه فرابنفش ممکن است با تماس با پوست فرد منجر به سرطان پوست گردد یا ظاهر پوست را خراب کند. ویتامین ث و آ موجود در اسفناج، آسیب ناشی از اشعه فرابنفش را ترمیم می نمایند. اگر مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان، مانند اسفناج را در برنامه غذایی روزانه خود قرار دهید، سرعت فراوری سلول های پوستی را بالا می برید و فراوری کلاژن را در پوست تحریک می کنید. کلاژن یکی از مواد سازنده پوست است که در بهبود کشسانی و زیبایی پوست نقش دارد. به این ترتیب مصرف اسفناج و سبزیجاتِ حاوی آنتی اکسیدان روش خوبی برای به تأخیرانداختن پیری پوست و افزایش سلامت آن است.

8. یاری به دفع سموم بدنفیتونوترینت های موجود در اسفناج به سم زدایی بدن یاری می نمایند و با جلوگیری از رشد انبوه فلورهای میکروسکوپی روده، کارکرد کبد را بهبود می بخشند. بعلاوه بین کاهش التهاب لوله گوارش و مصرف فلاونوئید و کارتنوئیدهای درون اسفناج رابطه مستقیم وجود دارد. هرچه التهاب لوله گوارش کمتر گردد، لایه داخلیِ آسیب پذیر آن و معده هم سالم تر می مانند و احتمال پیشرفت سندرم روده نشت نماینده و ناراحتی های گوارشی دیگر کاهش می یابد.

بعلاوه اسفناج غنی از فیبر است. فیبر برای سلامت دستگاه گوارش مفید است، زیرا حرکات روده را بهبود می بخشد، به راهنمایی مواد دفعی و سمی به بیرون از بدن یاری می نماید، جلوِ بروز یبوست و اسهال را می گیرد و سموم لوله گوارش را دفع می نماید.

9. مبارزه با زوال عقل و اختلالات عصبیآنالیز ها نشان می دهند مصرف سبزیجاتی نظیر اسفناج در کندکردن فرایند پیری مؤثر است. اسفناج می تواند از مغز در برابر بیماری هایی که در پیری بروز می نمایند، به خوبی محافظت کند و حتی آسیب های پدیدآمده در پی سکته مغزی را ترمیم کند. آنتی اکسیدان های اسفناج در کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو مؤثرند. این ناراحتی ها به مرور زمان موجب بروز اختلال در شناخت، کاهش عملنمودهای بدن و تضعیف مهارت های حرکتی می شوند.

محققان در آنالیز ای در رابطه با خواص اسفناج، گروهی از حیوانات پیر را با این گیاه تغذیه کردند. آنها پس از طی مدتی دریافتند علائم بیماری اختلال شناختی که در اثر کهولت سن به وجود می آید، بر اثر مصرف مرتب این ماده غذایی کاهش یافته و مسائل به وجودآمده در مهارت های حرکتی هم برطرف شده است. گروهی که از اسفناج تغذیه می کردند، نسبت به گروه شاهد، هم در فعالیت های تداریک دیده شده برای سنجش مهارت های رفتاری، بهتر عمل کردند و هم از تست های شناختی سربلند بیرون آمدند. این آزمایش نشان می دهد آنتی اکسیدان های اسفناج ظهور علائم ذهنی و فیزیکی پیرشدن را به تأخیر می اندازند.

10. منبعی غنی از مهمیمپژوهش های اجرا شده نشان می دهند اسفناج نه تنها یکی از منابع بسیار عالیِ تأمین مهمیم است، بلکه پس از پخته شدن هم مهمیم آن از بین نمی رود. مهمیم یکی از مواد معدنی مهم در بدن به شمار می رود و در کارکرد سالم سلول ها و بیش از 300 عملکرد مختلف بدن نقش دارد. متأسفانه بیشترِ افراد بزرگ سال در کشورهای پیشرفته با کمبود مهمیم روبرو اند، ولی خود از آن باخبر نیستند.

مهمیم در تنظیم کلسیم، پتاسیم و سدیم بدن نقش مهمی برعهده دارد. این مواد به یاری یکدیگر، ردوبدل شدن سیگنال بین سلول های عصبی و حرکتی و انقباض عضلانی را کنترل می نمایند. به عللی که گفتیم، کمبود مهمیمِ بدن در بعضی موارد، خود را به صورت درد و گرفتگی ماهیچه ای نشان می دهد. بعلاوه کمبود مهمیم با اختلالاتی ازقبیل بی خوابی، تغییر خلق وخو، سردرد، فشار خون و حتی افزایش احتمال ابتلا به دیابت ارتباط دارد.

اسفناج ارگانیک در مقایسه با اسفناج غیرارگانیک و معمولی منبع بهتری برای دریافت مهمیم است. آنالیز ها نشان داده اند اسفناج یکی از خوراکی هایی است که درصد جذب مهمیمِ آن به وسیله بدن بسیار بالاست. بعضی سعی می نمایند برای مقابله با کمبود مهمیم در بدن خود و کاهش علائم ناراحت نماینده آن، از مکمل های دارویی استفاده نمایند، درحالی که نمی دانند مصرف روزانه خوراکی هایی مانند اسفناج که مهمیم زیادی دارند، همین کار را برای شان می نماید.

تاریخچه مصرف اسفناجاسفناج گیاهی است که به تیره تاج خروسیان تعلق دارد. این گیاه هزاران سال است در مرکز و جنوب غربی آسیا رشد می نماید و بومی این منطقه است. زیست شناسان معتقدند اسفناجِ امروزی اولین بار در بخش هایی از هند و ایران روییده است. عرب هایی که در طول آسیا و اروپا سفر می کردند، در حوالی قرن هشتم میلادی، این گیاه را به منطقه مدیترانه آوردند. هنوز هم مردم این منطقه اسفناج را به وفور در غذاهای شان استفاده می نمایند و در غذای مردم یونان، ایتالیا و فرانسه ردپای آن کاملا مشهود است.

باوجوداینکه اسفناج در اقلیم گرم و مرطوب نمی روید، کشاورزان مدیترانه برای کشت انبوه آن از سیستم آبیاری استفاده می نمایند. با رواج کشت اسفناج به صورت انبوه، کاشت آن در کشورهای اسپانیا، ترکیه و حتی کشورهای آسیایی و خاورمیانه هم مرسوم شده است.

انواع اسفناج های موجود در بازارشاید اسفناج تازه را بتوان در تمام طول سال در بازار پیدا کرد، ولی فصل رویش آن از اسفند تا اواخر اردیبهشت، و از شهریور تا اواخر مهر است. اسفناج را می توان در فروشگاه ها به صورت کنسروی و منجمد هم خرید.

به طورکلی سه نوع اسفناج داریم: اسفناج چروکیده، نیمه چروکیده و صاف. اسفناج چروکیده متداول ترین نوع اسفناجی است که در بازار می بینیم. برگ های این گیاه از انواع دیگر آن تابیده تر و مزه اش ملایم است. اسفناج نیمه چروکیده را، هم به شکل تازه و هم کنسروی به بازار عرضه می نمایند، ولی نسبت به دو نوع دیگر استفاده کمتری دارد. بالاخره اسفناج صاف را که اسفناج برگ نرم هم نامیده می گردد، معمولا به هدف استفاده به شکل کنسروی یا منجمد کشت می نمایند.

هنگام خرید اسفناج در پی برگ هایی براق و پررنگ باشید. نه پلاسیده ها و خیس شده ها را انتخاب کنید و نه آنها که لکه های قهوه ای دارند. اسفناج تاحدودی باکتری ها را به خود جذب می نماید و به این ترتیب این موجودات روی برگ های این گیاه پخش می شوند، بنابراین قبل از استفاده در غذا، برگ ها را خوب بشویید. بهتر است اگر می توانید اسفناج ارگانیک خریداری کنید، زیرا کشاورزان به اسفناج غیرارگانیک که به وفور در بازار یافت می گردد، میزان زیادی افشانه آفت کش می زنند. طبق نظر کارگروه زیست محیطی امریکا، بیشترِ اسفناج های عرضه شده حاوی چندین نوع آفت کش اند. طبق گزارش های حاصل شده در بعضی موارد، اسفناج نسبت به مواد غذایی دیگر حتی بیش از 320 نوع آلاینده در ساختار خود دارد.

متخصصانِ تغذیه می گویند اسفناج را باید به صورت نشسته درون یخچال نگهداری کرد، زیرا خیس کردن برگ ها آنها را پژمرده می نماید و باعث می گردد زودتر خراب شوند. مواد مغذی اسفناجِ تازه فقط تا چند روز پس از خرید در اسفناج باقی می مانند. پس سعی کنید زود آن را مصرف کنید. البته می توانید اسفناج را درون نایلون بگذارید، با فشاردادن نایلون تا جایی که می توانید هوای درون آن را خالی کنید، در آن را ببندید و به این شیوه اسفناج را تا مدت طولانی تری سالم نگه دارید.

دستور پخت چند غذا با اسفناجمزه و عطر اسفناج را می توان با پختن آن قوی تر کرد و حالت اسیدی تری به آن داد. یکی از علل معروفیت اسفناج این است که با پختن آن، نه تنها مواد مغذی اش از بین نمی رود، بلکه مفیدتر هم می گردد. علت این است که مواد مغذی اسفناج با پخته شدن بهتر جذب بدن می شوند. تفت دادن یا جوشاندن اسفناج در آب به مدت یک دقیقه قابلیت جذب مواد مغذی آن را بالا می برد و درعین حال آنتی اکسیدان و مواد فیتوشیمیایی آن را از بین نمی برد.

برای پخت اسفناج می توان از انواع تازه، منجمد و کنسروی آن استفاده کرد، ولی برترین حالت استفاده از این گیاه به صورت تازه یا منجمد است. در اسفناج تازه یا منجمد مواد مغذی بیشتری حفظ و سموم کمتری هم دیده می گردد.

این سبزی را می توان به شیوه های مختلفی طبخ کرد. نکته جالب اینجاست که پخت این گیاه زمان اندکی از شما می گیرد.

اسفناج را می توان به صورت تازه و خام خورد، بخارپز کرد، در آب جوشاند، سرخ کرد، تفت داد یا در فر گذاشت. درصورتی که می خواهید اسفناج را خام مصرف کنید، باید بگوییم که مزه ملایمی را خواهید چشید. بهتر است از آن در سالاد یا آب میوه ها بهره ببرید. ازآنجاکه مزه این سبزی به تلخی بعضی سبزی های دیگر نیست، می توان به راحتی مزه اش را در آب میوه با اضافه کردن میوه های دیگری مانند انواع توت و موز پنهان کرد.

در ادامه چندین دستور پخت برای این سبزی فوق العاده آورده ایم.

دستور شماره یک: تخم مرغ پخته و اسفناجزمان مورجهانز: 25 دقیقه

تعداد نفرات: 4 نفر

مواد لازم:

شش لیوان پر از اسفناجِ به هم فشرده، دو قاشق غذاخوری گوجه خشک شده، یک عدد پیازچه خردشده، دو قاشق غذاخوری روغن نارگیل، چهار عدد تخم مرغ، سی گرم پنیر خام، یک قاشق چای خوری ادویه ایتالیایی یا معمولی، نمک دریایی و فلفل سیاه به میزان لازم.

نحوه آماده سازی:

فر را پیشاپیش تا 400 درجه فارنهایت [تقریبا معادل 205 درجه سانتی گراد] گرم کنید. در ماهیتابه روغن نارگیل را با شعله ملایم حرارت دهید. پیازچه را به آن اضافه کنید و آن را حدود دو دقیقه در روغن بپزید. اسفناج را اضافه کنید و 15الی18 دقیقه دیگر مواد درون ماهیتابه را تفت دهید. چند لحظه یک بار مواد درون ماهیتابه را هم بزنید. گوجه فرنگی خشک شده را به مخلوط اضافه کنید و باز خوب هم بزنید. با پنیر و تخم مرغ، ظرف رامکین درست کنید و مخلوط موردنظر را در آن بگذارید. روی هر ظرفِ رامکین یک تخم مرغ بشکنید. ادویه ایتالیایی، نمک و فلفل را روی هر تخم مرغ بپاشید. در ادامه، رامکین ها را داخل ظرف فر بگذارید و ظرف را 3الی4 دقیقه در فر قرار دهید. بعد از اینکه ظرف را از فر بیرون آوردید، روی تخم مرغ ها پنیر رنده شده بریزید.

دستور شماره دو: اسفناج یوناهممان مورجهانز: 10 دقیقه

تعداد نفرات: 2الی4 نفر

مواد لازم:

یک قاشق غذاخوری روغن زیتون، یک ونیم پیاز قرمز خردشده به صورت حلقه های باریک، یک کیلو اسفناج تازه که ساقه هایش گرفته و شسته شده باشد، یک ونیم قاشق چای خوری خلال پوست لیموترش، نمک دریا، فلفل سیاه، 4.1 فنجان پنیر فتای بز به شکل رنده شده

نحوه آماده سازی:

ماهیتابه بزرگ درداری را روی حرارت میانه یا بالا بگذارید و درصورتی که ماهیتابه بزرگ ندارید، تمام مواد لازم را نصف کنید. روغن و پیاز را اضافه کنید. سرخ کردن را تا نرم شدن پیاز ادامه دهید. پس ازاین، اسفناج را اضافه کنید و به مدت 2الی3 دقیقه آن را تفت دهید. خلال پوست لیمو، نمک و فلفل را به مواد موجود اضافه کنید و اجازه بدهید چند ثانیه ای با هم بپزند تا غذا طعم بگیرد. در ادامه پنیر فتا را اضافه کنید و خوب هم بزنید تا با مواد دیگر مخلوط گردد. غذا آماده است؛ آن را در بشقاب بریزید و تا گرم است، نوش جان کنید.

دستور شماره سه: سالاد اسفناج با گردو و انبهزمان مورجهانز: 10 دقیقه

تعداد نفرات: 6 نفر

مواد لازم:

750 گرم اسفناج تازه، دو فنجان کلم برگ تازه، 500 گرم سالاد کاهو و سبزیجات، یک عدد پیاز قرمز خردشده به صورت حلقه های باریک، دو عدد انبه (بدون پوست و هسته) که به صورت حلقه ای برش خورده باشند، دو فنجان شاه توتِ تازه، یک ونیم فنجان گردو، دو عدد انبه رسیده (بدون پوست و هسته) که با مخلوطکن له شده و پوره آن به میزان 3.1 فنجان گردد، دو قاشق غذاخوری آب پرتقال، یک قاشق غذاخوری آب لیمو، دو قاشق غذاخوری سرکه سیب، دو حبه سیر ریزشده، دو قاشق غذاخوری روغن زیتون، یک قاشق غذاخوری عسل، یک قاشق چای خوری نمک دریایی، دو قاشق غذاخوری جعفری خردشده.

نحوه آماده سازی:

گردوها را درون ماهیتابه ای کوچک بریزید و 3الی4 دقیقه روی حرارت میانه یا زیاد تفت دهید تا به رنگ قهوه ای کم رنگ دربیایند. گردو را پس از سردشدن به همراه هفت ماده ی اولِ فهرست، درون ظرف سالاد بریزید. در ادامه، پوره انبه و بقیه س مواد فهرست را به غیر از جعفری، درون مخلوط کن بریزید تا خوب با هم مخلوط شوند. سپس مخلفات را درون ظرفی بریزید و جعفری خردشده را هم به آنها اضافه کنید. درنهایت، این مواد را روی سالاد بریزید.

نکاتی که در رابطه با اسفناج باید به خاطر بسپاریمهمان گونه که پیش تر هم گفتیم، اسفناج دارای اکسالیک اسید یا همان اکسالات است. بعضی افراد با مصرف زیاد غذاهایی که حاوی اکسالات هستند، نسبت به بقیه بیشتر در معرض خطر ابتلا به سنگ کلیه قرار می گیرند. غذاهای زیادی حاوی اکسالات هستند، ولی میزان این اسید در سبزیجات برگ سبز، مانند اسفناج به میزان ای زیاد است که ممکن است بر سلامتی شخص مصرف نماینده اثر بگذارد.

درحال حاضر تنها نُه ماده غذایی را می شناسیم که دفع اکسالات در ادرار را افزایش می دهند و اسفناج جزو این فهرست است. اگر در زمره افرادی هستید که سابقه ابتلا به سنگ کلیه دارند یا می دانید که کلیه تان سنگ ساز است، پس بهتر است اسفناج را از وعده غذایی تان حذف کنید، زیرا اسفناج جذب کلسیم بدن را پایین می آورد. افرادی که سنگ کلیه دارند، باید رژیم غذایی حاوی کلسیم را در برنامه غذایی شان بگنجانند تا احتمال تشکیل سنگ کلسیم اکسالات در کلیه های شان به حداقل برسد.

بعلاوه اشخاصی هم که از سندرم روده نشت نماینده، ناراحتی های گوارشی و سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند، ممکن است یا مصرف مداوم غذاهایی که حاوی اکسالیک اسید هستند، علائم بیماری شان حادتر گردد. با جمع شدن اکسالات در بافت های دل و روده، مسائل گوارشی جدیدی به وجود می آید و شرایط سلامت فرد مبتلا به این بیماری ها را رو به وخامت می رود.

بعضی متخصصان به علت تجمع اکسالات در بافت های بدن معتقدند بیمارانی که به بیماری های دردناک و التهابی مبتلا هستند هم نباید غذاهایی مصرف نمایند که حاوی مقادیر زیادی اکسالیک اسید باشند. بیماری هایی که در این دسته قرار می گیرند، عبارت اند از: سیستیک فیبروز، فیبرومیالژیا، ناراحتی تیروئید، ورم مفاصل و آسم. ممکن است اسفناج غذای مناسبی برای این دسته از بیمارها باشد، ولی باید در مصرف این سبزی زیاده روی ننمایند و سبزی های دیگری ازقبیل کلم برگ، چغندر برگی و کاهو را در برنامه غذایی روزانه خود بگنجانند. این سبزی ها نسبت به اسفناج، اکسالات کمتری دارند.

منبع: سایت چطور

منبع: راسخون