سفری به منطقه حفاظت شده پرور سمنان - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، منطقه حفاظت شده پرور، یکی از مقاصد طبیعت گردی و گردشگری بی نظیر در استان سمنان است. این منطقه با وسعتی زیبا و چشم نواز، دارای طبیعتی بکر و منحصر به فرد است که از تراکم جمعیت کمی برخوردار است و به عنوان یک پناهگاه طبیعی برای انواع مختلفی از گونه های گیاهی و جانوری، شناخته می گردد و توجه بسیاری از محققان و علاقه مندان به طبیعت گردی و محیط زیست را به خود جلب نموده است. بعلاوه این منطقه با دارابودن موقعیت جغرافیایی و شرایط آب وهوایی مناسب، به عنوان یک مکان منحصر به فرد برای مشاهده پدیده های طبیعی است. اگر شما هم به طبیعت گردی و آشنایی با گونه های مختلف جانوری و گیاهی علاقه مند هستید پیشنهاد می کنیم در این مطلب از خبرنگاران با ما همراه باشید تا گشتی در این منطقه زیبا بزنیم.

ویژگی های منطقه حفاظت شده پرور

منطقه پرور، شباهت های زیادی با پارک ملی گلستان دارد. در این منطقه، دشت های پست، تپه های ماهور، کوه ها و صخره های بلند، همراه با جنگل های پراکنده و متراکم، در یک صحنه ترکیب شده اند. گیاهان متنوعی در این منطقه یافت می شوند که از جمله آن ها می توان به چمنزارها و دشت های پر از گل تا درختان اورس در ارتفاعات اشاره نمود. پرور منطقه ای است که دو زیست بوم متفاوت با هم تلاقی می نمایند و به آن اکوتون گفته می گردد.

به زبان ساده تر، زمانی که دو یا چند اقلیم و تنوع گیاهی و جانوری مختلف به هم می رسند، نقطه تلاقی آن ها را اکوتون می نامند که غنی از شگفتی ها و جاذبه های تماشای هستند. وجود هم زمان گونه های مختلف گیاهی و جانوری در دشت ها، تپه ها، دامنه ها، کوه ها و کوهستان ها، این امر را تأیید می نماید. بعلاوه پرور شامل سه زون امن حفاظتی است که شامل صیدوا که منطقه دشتی پرور است، رودبارک با جنگل هایش و سرتنگه با صخره های بلند و تنگه های زیبا می گردد.

این منطقه، به مساحت حدود 64.844 هکتار، از قسمت های مختلفی تشکیل شده و حیات وحش آن، به خصوص در قسمت شمالی، به علت قرارگرفتن در منطقه خزری و نزدیکی به دریای مازندران، بسیار غنی است. در قسمت شمالی، ارتفاعات چهارنو، سرم، لپی، شترگردن و لعلوم قرار دارند و در قسمت های جنوبی و میانی نیز ارتفاعاتی چون بلندو، کلورد، شاه مراد کوه، سفید خاک، کوشک، آب شرف، فینسک، طلاجیم، چهل نو و سرطلا هستند که ارتفاع کمتری نسبت به قسمت شمالی دارند.

بعلاوه این منطقه دره های بسیاری دارد که از جمله دره های شناخته شده آن می توان به دره عرب چاه، دره رودبارک، خاکی دره، دره اسپیرو، سرخ کروج و خرند اشاره نمود که هر کدام دارای جاذبه های خاص خود هستند.

گونه های جانوری منطقه حفاظت شده پرور

گونه های جانوری منطقه حفاظت شده پرور از تنوع جانوران زیادی تشکیل شده و به طورکلی، در این منطقه 39 گونه پستاندار از جمله شوکا، گراز، مرال (گوزن قرمز)، پلنگ، سیاه گوش، خرس قهوه ای، گربه وحشی، گربه پالاس، قوچ و میش (گوسفند وحشی)، کل و بز، شغال، کفتار، روباه معمولی، سمور، تشی، خرگوش، گرگ، و آهو زندگی می نمایند. پرندگان این منطقه هم شامل بلدرچین، کبک دری، تیهو، شاه بوف، جغد، سینه سرخ، هدهد و انواع پرندگان شکاری هستند. بعلاوه، خزندگان مختلفی از جمله افعی، مار جعفری، کفچه مار، بزمجه، انواع آگاما، انواع وزغ و لاک پشت نیز در اینجا زندگی می نمایند.

یکی از گونه های منحصربه فرد منطقه پرور، مرال یا گاو کوهی است که یکی از مجذوب کننده ترین جانوران این منطقه شناخته می گردد و تماشا آن احتیاجمند زمان و صبر است. بعلاوه بز وحشی یا پازن، کفچه مار که بزرگ ترین مار سمی در جنوب غرب آسیاست و هنگامی که احساس خطر می نماید، اقدام به ترساندن دشمنانش می نماید و مار جعفری، یکی از خطرناک ترین افعی های ایران که به حرکات خاص خود برای ترساندن دشمنانش مشهور است هم در این منطقه یافت می شوند.

پوشش گیاهی منطقه پرور

در منطقه حفاظت شده پرور، هم آب وهوای خشک و هم آب وهوای مرطوب خزری وجود دارد و به همین علت، پوشش گیاهی در این منطقه ها کاملاً فرق دارد. در قسمت جنوبی، شما ممکن است انواع مختلفی از درمنه و گون را مشاهده کنید، درحالی که پوشش گیاهی قسمت میانی شامل ارس، باریجه، زرشک، گیاهان گرامینه، کمپوزیته و بقولات متنوعی است. بعلاوه، در قسمت شمالی هم می توانید درختانی همانند راش، بلوط، ولیک و افرا را مشاهده کنید.

برترین زمان بازدید از منطقه حفاظت شده پرور

بسته به اینکه می خواهید چه نوع جانور یا گیاهی را ببینید و با کدام آب وهوا روبه رو شوید، برترین زمان بازدید از منطقه حفاظت شده پرور متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، میانه بارندگی سالانه در بخش شمالی به حدود 500 میلی لیتر و در بخش جنوبی که ارتفاع کم تری دارد، به حدود 260 میلی لیتر می رسد. با درنظرگرفتن امکان حضور جانوران و گیاهان موردنظر در زمانی که به این منطقه سفر می کنید و بعلاوه آنالیز آب وهوا، سفری شگفت انگیز و لذت بخش خواهید داشت.

مسیر دسترسی به منطقه پرور

منطقه حفاظت شده پرور، یکی از منطقه ها مهم استان سمنان است که به فاصله 35 کیلومتری شمال مهدی شهر (سنگسر) که شامل بخش وسیعی از جنگل های ارس و هیرکانی است، واقع شده است. مسیر دسترسی به منطقه پرور از کمربندی شهر سمنان به سمت شمال شرقی و مرز استان مازندران است. برای رفتن به پرور از استان سمنان باید ابتدا در جهت شمال و از جاده مهدی شهر، از شهمیرزاد عبور نموده و به سمت فولاد محله در جاده کیاسر حرکت کنید. پس از طی 34 کیلومتر و رسیدن به گردنه گرمکش، باید به سمت روستای پرور مسیر خود را تغییر دهید تا به منطقه پرور برسید.

نکات مهم قبل از رفتن به منطقه پرور

- قبل از ورود به این منطقه که احتیاج به مجوز دارند، اقدام به اخذ مجوز کنید تا دچار دردسر نشوید.

- منطقه ها حفاظت شده، به این علت که گونه های با ارزش گیاهی و جانوری دارند، تحت حفاظت قرار می گیرند، بنابراین باید سعی کنید آسیب کمتری به این منطقه ها برساند و به حیات وحش آسیب نرسانید.

- بسیاری از حیوانات در طول روز یا شب از جاده عبور می نمایند تا آب و غذا پیدا نمایند یا در پی جفت مناسب بگردند. پس نباید با سرعت بالایی رانندگی کنید و زندگی این موجودات را به خطر بیاندازید.

- ریختن زباله در طبیعت یا غذادادن به حیوانات کار درستی نیست و عواقب زیادی دارد. در این منطقه ها باید در سکوت و بااحتیاط کامل جابه جا شوید تا منجر به ترس ساکنان آن نشوید و کم ترین مزاحمت را برای آن ها ایجاد کنید.

- از پوشیدن لباس هایی که رنگی متضاد با طبیعت منطقه دارند خودداری کنید، رنگ هایی مثل قرمز و نارنجی ممکن است باعث ترس حیوانات و پرندگان گردد و لذت تماشاشان را هم کم کند.

- به یاد داشته باشید که حفاظت از طبیعت و جانوران آن، یاری به حفظ چرخه طبیعت است و به زندگی بهتر برای خودمان منتهی می گردد.

حرف آخر

منطقه حفاظت شده پرور در سمنان، با آرامش و زیبایی های طبیعی خود، یک فرصت منحصر به فرد برای استراحت و ارتباط نزدیک تر با طبیعت برای دوستداران طبیعت فراهم می نماید. از طرفی این منطقه زیبا نقش مهمی در حفظ تنوع زیستی و منابع طبیعی منطقه دارد. ازآنجایی که اهمیت حفظ این منطقه به عنوان یک محیط زیست مهم و مورد حمایت قرار گرفته به وسیله جامعه بین المللی هم بسیار است، اینجا تنها یک مقصد تفریحی محسوب نمی گردد، بلکه به عنوان یک منطقه مهم با پوشش گیاهی و جانوری متنوع برای نسل های آینده شناخته می گردد، پس باید در حفظ و مراقبت از آن کوشا باشیم.