راه های غلبه بر ترس از کوتاه کردن مو؛ چگونه بر فوبیای کوتاه کردن مو غلبه کنیم؟ - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، چگونه بر ترس /فوبیای کوتاه کردن مو غلبه کنیم؟ فوبیای کوتاه کردن مو یا تانشرفوبیا اختلالی است که معمولا ریشه در تجربه های ناخوشایند دوران کودکی از رفتن به آرایشگاه دارد. با شناخت بهتر این فوبیا می توانیم به کسانی که از آن رنج می برند، در بهبود شرایط شان یاری کنیم. در این مطلب با ما همراه باشید تا پس از مقدمه ای کوتاه، اطلاعاتی دربارهٔ ترس از کوتاه کردن مو در اختیارتان قرار بدهیم و شما را با راه چاره هایی آشنا کنیم که برای غلبه بر آن مؤثر هستند.

قالب وبلاگ ها| فوبیای کوتاه کردن مو یا تانشرفوبیا اختلالی است که معمولا ریشه در تجربه های ناخوشایند دوران کودکی از رفتن به آرایشگاه دارد. با شناخت بهتر این فوبیا می توانیم به کسانی که از آن رنج می برند، در بهبود شرایط شان یاری کنیم. در این مطلب با ما همراه باشید تا پس از مقدمه ای کوتاه، اطلاعاتی دربارهٔ ترس از کوتاه کردن مو در اختیارتان قرار بدهیم و شما را با راه چاره هایی آشنا کنیم که برای غلبه بر آن مؤثر هستند.

به گزارش قالب وبلاگ ها، برای بیشتر ما رفتن به آرایشگاه و مرتب کردن مو ها کاری بسیار عادی است. اما از سوی دیگر، کسانی هم هستند که حتی فکر کردن به این مسئله، مو به تن شان سیخ می نماید. این ترس از رفتن به آرایشگاه فوبیای کوتاه کردن مو (Tonsurephobia) نام دارد. فوبیای کوتاه کردن مو بیشتر در بچه ها مشاهده می گردد و معمولا ریشه در اولین تجربهٔ ناخوشایندشان از رفتن به آرایشگاه دارد. شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما این فوبیا اختلالی کاملا جدی و واقعی است.

در صورت مشاهدهٔ افرادی که از این فوبیا رنج می برند، بهتر است از نشان دادن تعجب یا مسخره کردن پرهیز کنیم. به جای آن، با درک بهتر و عمیق تر اختلال، می توانیم یاری حال آن ها باشیم. این مسئله بیشتر در میان بچه ها دیده می گردد. باید توجه کنیم که رفتار ما با بچه ها نقش مهمی در آیندهٔ آن ها دارد؛ حتی اگر خودمان متوجه این مسئله نباشیم.

بهتر است در حد توان مان به کودک یاری کنیم که بر فوبیای کوتاه کردن مو غلبه کند. در غیر این صورت، در آینده اعتماد به نفس، عزت نفس و حتی ظاهر او تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. شاید به این دلایل، نتواند همهٔ استعداد ها و توانایی هایش را هم نشان بدهد.

همان طور که گفتیم، بچه ها بیشتر در معرض فوبیای کوتاه کردن مو قرار می گیرند. اما علت شکل گیری آن چیست؟ این فوبیا می تواند از تجربه ای ناخوشایند در گذشته ناشی گردد. ممکن است کودک زمانی به خاطر سهل انگاری آرایشگر به هنگام کوتاه کردن موهایش آسیب دیده باشد؛ شاید وقتی مریض بوده یا حالش خوب نبوده، او را به زور به آرایشگاه برده اند؛ شاید فقط از این می ترسد که بی حرکت جایی بنشیند و آرایشگرِ نابلد، با قیچی تیز و خطرناکش به جان مو های او بیفتد.

این تجربه ها و احساسات می توانند همواره در ذهن کودک ماندگار شوند. وقتی دوباره از او می خواهیم برای رفتن به آرایشگاه آماده گردد، خاطرات تلخش جان تازه می گیرند؛ دستپاچه می گردد و به وحشت می افتد. این وحشت همان فوبیای کوتاه کردن مو است.

فوبیای کوتاه کردن مو در بسیاری از بچه ها با بالا رفتن سن به خودی خود رفع می گردد. اما در سوی دیگر، برای برخی هم تبدیل به احساسی ماندگار می گردد.

نقص های ظاهری، سابقهٔ اختلال های مرتبط با اضطراب و فوبیا های ویژه ای مانند آگورافوبیا (ترس از محیط های باز) از دیگر عوامل به وجود آمدن فوبیای کوتاه کردن مو هستند. در بسیاری از موارد هم ممکن است از اختلال یا ناراحتیِ جدی تر و خطرناک تری ناشی گردد. به همین خاطر، بهتر است این مسئله را هرچه سریع تر ریشه یابی و درمان کرد.

برخی از افراد به خاطر ترس از تیغه های تیز قیچی و لوازم دیگر مورداستفادهٔ آرایشگر دچار فوبیای کوتاه کردن مو می شوند. در هر صورت، قیچی و تیغ در تماس تقریبا مستقیم با سر قرار می گیرند. شاید این موضوع برای بسیاری عادی باشد، اما کسانی هم هستند که این مسئله برای شان ترسناک است. گاهی اوقات هم کودک پس از کوتاه کردن مو در مدرسه به خاطر ظاهر جدیدش مسخره می گردد.

چنین تجربیاتی هم باعث نگرانی و اضطراب می شوند و در نهایت به فوبیای کوتاه کردن مو می انجامند.

فوبیای کوتاه کردن مو نشانه هایی دارد که بسته به شرایط ممکن است روحی و ذهنی باشند یا جسمانی. در ادامه، نشانه های رایج این فوبیا را شرح می دهیم.

• گریه کردن، به ترس ولرز افتادن و جیغ وفریاد کشیدن وقتی از رفتن به آرایشگاه صحبت می گردد. مسئله ای که از نگرانی و اضطرابی معمولی آغاز شده بود، به مرور تبدیل به وحشت زدگی می گردد. کودک در برابر نشستن مداوم روی جایگاه آرایشگاه از خود مقاومت نشان می دهد.
• پسرهایی که دچار فوبیای کوتاه کردن مو می شوند، ممکن است تا مدت ها از رفتن به آرایشگاه فرار نمایند. رفته رفته موی شان بلند و بلندتر می گردد. دیگران آنها را به این خاطر مسخره می نمایند و می گویند شبیه دخترها شده اید. البته نه تنها این تمسخر به ترس و اضطراب آنها یاریی نمی نماید، بلکه مسائل روحی تازه ای هم برای شان ایجاد می نماید.
• زنانی که دچار این فوبیا می شوند کمی شرایط متفاوتی دارند. برخی از زنان ممکن است موهای شان را از ته بزنند، فقط برای اینکه مجبور نباشند گاه به گاه به آرایشگاه بروند. عده ای دیگر هم مجبور می شوند با موهای بلند، گره خوردن مداوم آنها، خشک شدن شان و دیگر مسائل این چنینی کنار بیایند.
• از جمله علائم روحی و ذهنی فوبیای کوتاه کردن مو می توان به کابوس دیدن دربارهٔ مرگ یا مردن اشاره نمود. برخی هم در خیال شان تصاویری مانند این تداعی می گردد که به هنگام کوتاه کردن مو، به وسیلهٔ تیغ یا قیچی آسیب می بینند.
• در برخی موارد پیشرفته تر و جدی تر، فوبیای کوتاه کردن مو روابط افراد و زندگی روزمره شان در خانه یا مدرسه را تحت الشعاع قرار می دهد.

والدین بچه های که از فوبیای کوتاه کردن مو رنج می برند، می توانند با دنبال کردن مراحلی که در ادامه می آید، کودک خود را درمان نمایند و اوضاعش را بهبود دهند:

1. در طول روز چند بار به آرامی مو های کودک را شانه کنید.

2. کمی آب به صورت و مو های کودک اسپری کنید تا آرام آرام به این مسئله عادت کند.

3. با کودک صحبت کنید و به او قوت قلب بدهید. مراحل کوتاه کردن مو را برایش شرح بدهید. به او بگویید برای چه باید طی روندی منظم به آرایشگاه برویم و مو ها را مرتب کنیم.

4. در اینترنت عکس هایی از بچه ها در حال اصلاح کردن پیدا کنید و به او نشان بدهید.

5. راجع به لوازم و وسایل مورداستفادهٔ آرایشگر (سشوار، قیچی و …) با کودک صحبت کنید؛ هرچیز مفیدی که در این باره به ذهن تان می رسد، بگویید. مثلا از این برایش بگویید که آن وسایل چه کاربردی دارند.

6. می توانید کودک را به آرایشگاه نزدیک محل خانه ببرید. اجازه بدهید آنجا کمی بازی کند و با آرایشگر ها ارتباط برقرار کند. به این صورت، زمانی که وقتِ کوتاه کردن مو ها برسد، مقاومت کمتری نشان می دهد.

7. به عنوان والدین وظیفه دارید آرامش خودتان را حفظ کنید. اگر از کوره در بروید و کودک را سرزنش کنید، فقط اوضاع را خراب تر می کنید. این واکنش ها وحشت زدگی و اضطراب کودک را تشدید می نمایند.

8. به فوبیای کوتاه کردن مو کودک به چشم مسئله ای عجیب وغریب نگاه نکنید. شرایط او برای خودش کاملا طبیعی و معمولی است. با برداشتن قدم های کوچک سعی کنید اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید. اگر پیشرفتی در شرایط کودک مشاهده کردید، حتما پاداشی برایش درنظر بگیرید و تشویقش کنید.

9. آرایشگری را پیدا کنید که این فوبیا را بشناسد و با کسانی که از آن رنج می برند، با صبر و حوصله مدارا کند. اگر بتوانید آرایشگاهی را پیدا کنید که محیطی کودک پسند داشته باشد و کسانی که در آن شاغل هستند، کودک را قضاوت ننمایند، یاری زیادی به شرایط او خواهید کرد.

با درنظر دریافت این توصیه ها و به کار دریافت شان می توانید به کودک یاری کنید که آرام آرام بر ترسش غلبه کند.

از آنجایی که بیشتر بچه ها با فوبیای کوتاه کردن مو سروکار دارند، بیشتر مطلب را به آن ها اختصاص دادیم. باوجود این، باید درنظر داشت که این فوبیا ویژۀ بچه ها نیست. افراد پابه سن گذاشته ای که از این مسئله رنج می برند، می توانند از روش های درمانی مختلفی برای غلبه بر آن استفاده نمایند.

شاید مؤثرترین روش برای این افراد، رفتار درمانی شناختی باشد. با استفاده از روش های درمانیِ رفتاری ـ شناختی، می توانیم طرز فکرمان را دربارۀ آنچه برای مان ترسناک است به کلی تغییر بدهیم. اگر از این فوبیا رنج می برید، این چند راه چاره را مطالعه کنید؛ شاید به کارتان بیاید:

• ابزارها و وسایل مورداستفادهٔ آرایشگران را جلوی تان بگذارید. سعی کنید به آنها عادت کنید؛
• گاهی به آرایشگاه بروید و دیگران را در حال اصلاح موهای شان نگاه کنید؛
• قدم نهایی و شاید مهم ترین کاری که باید بکنید این است که در مقابل این فوبیا خودتان را نبازید و با شجاعت، برای کوتاه کردن موها اقدام کنید. شجاعت به این معنا نیست که نترسید. هیچ انسانی نیست که از چیزی واهمه نداشته باشد. شجاعت این است که باوجود ترسیدن، سعی کنید کاری را انجام بدهید که فکر می کنید به بهبود اوضاع تان یاری خواهد نمود.

آیا با این فوبیا و ترس از کوتاه کردن مو آشنا هستید؟ کسی را می شناسید که از آن رنج ببرد یا آنکه بر ترسش غلبه نموده باشد؟ نظرات تان را با ما و خوانندگان این مطلب به اشتراک بگذارید.