دنیا در آستانه پنج نقطه اوج آب و هوایی فاجعه بار است - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، صفحات یخی غول پیکر، جریان های اقیانوسی و منطقه ها همواره منجمد ممکن است پیش تر از نقطه تغییر برگشت ناپذیر عبور نموده باشند.

به گزارش قالب وبلاگ ها به نقل از گاردین، بر اساس نتیجه مطالعه بزرگ انجام شده بحران آب و هوایی، دنیا را به سوی آستانه چندین نقطه اوج فاجعه بار سوق داده است.

این آنالیز نشان می دهد که امکان بازگشت از پنج نقطه اوج خطرناک ممکن است پیش تر به علت 1.1 درجه سانتی گراد گرمای دنیای ناشی از فعالیت های انسان ها تا به امروز از بین رفته باشد.

این موارد فروریختن کلاهک یخی گرینلند که در نهایت منجر به افزایش شدید سطح دریا می گردد، فروپاشی یک جریان کلیدی در شمال اقیانوس اطلس، مختل شدن بارانی که میلیارد ها نفر برای غذا به آن وابسته هستند و ذوب ناگهانی یخ های دائمی غنی از کربن را شامل می شوند.

در این تجزیه و تحلیل آمده است: در دمای 1.5 درجه سانتیگراد در حداقل افزایشی که اکنون انتظار می رود چهار نقطه از پنج نقطه اوج از احتمال وقوع به احتمال زیاد تغییر پیدا می نمایند. هم چنین، در دمای 1.5 درجه سانتی گراد پنج نقطه اوج اضافی از جمله تغییر در جنگل های وسیع شمال و از بین رفتن تقریبا تمام یخچال های طبیعی کوهستانی امکان پذیر می گردد.

بر اساس برآورد دانشمندان، در مجموع پژوهشگران شواهدی مبنی بر 16 نقطه اوج یافتند که شش نقطه انتهای احتیاج به گرمایش دنیای دست کم 2 درجه سانتیگراد دارند. نقاط اوج در بازه های زمانی متفاوت از چند سال تا قرن ها تاثیر خواهند داشت.

پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که زمین ممکن است شرایط آب و هوایی ایمن را فراتر از یک درجه سانتیگراد گرم شدن آن سیاره پشت سر گذاشته باشد در حالی که کل تمدن بشری در دمای کمتر از این سطح پیشرفته است.

پروفسور یوهان راکستروم مدیر موسسه تحقیقات تاثیر آب و هوا پوتسدام در آلمان که بخشی از تیم تحقیقاتی بوده می گوید: دنیا به سمت 2 تا 3 درجه سانتیگراد گرمایش دنیای پیش می رود. این امر زمین را در جهت عبور از چندین نقطه اوج خطرناک قرار می دهد که برای مردم سراسر دنیا فاجعه بار خواهد بود. برای حفظ شرایط قابل زندگی بر روی زمین و ایجاد جوامع باثبات ما باید هر کاری که ممکن است برای جلوگیری از عبور از نقاط اوج انجام دهیم.

دکتر دیوید آرمسترانگ مک کی از دانشگاه اکستر نویسنده اصلی مقاله مرتبط با این مطالعه می گوید: ین واقعاً نگران نماینده است. دلایلی برای ناراحتی و همزمان دلایلی برای امیدواری وجود دارند. این آنالیز نشان می دهد که چرا دمای هدف گذاری شده توافق پاریس یعنی 1.5 درجه سانتی گراد بسیار مهم است و باید برای جلوگیری از افزایش این دما کوشش کرد. با این وجود ما نشان می دهد که احتمالا به چند نقطه اوج رسیده ایم. با این وجود، هرگونه کوشش برای جلوگیری از افزایش دمای بیش از 1.5 درجه سانتی گراد احتمال فرا رفتن از نقاط اوج بیش تر را کاهش می دهد.

مطالعه اخیر نشانه هایی از بروز بی ثباتی در جنگل های بارانی آمازون را نشان می دهد که از دست دادن آن پیامد های عمیق بر آب و هوای دنیای و تنوع زیستی و هم چنین صفحه یخی گرینلند و جریان های خلیج فارس که دانشمندان آن را چرخه واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس می نامند خواهد داشت.

در گزارش تازه هیئت بین دولتی تغییر اقلیم آمده که خطر ایجاد نقاط اوج آب و هوایی با 2 درجه سانتی گراد گرمایش دنیای افزایش می یابد. نتیجه این تجزیه و تحلیل که در مجله ساینس منتشر شد بیش از 200 مطالعه قبلی را در خصوص نقاط اوج گذشته مشاهدات آب و هوا و مطالعات مدل سازی مورد آنالیز قرار داد.

نقطه اوج زمانی است که از آستانه دمایی عبور می نماید که منجر به تغییرات غیر قابل توقف در یک سیستم آب و هوایی می گردد حتی اگر گرمایش دنیای به انتها برسد.

نقاط اوج دنیای شناسایی شده عبارتند از: فروپاشی گرینلند، غرب قطب جنوب و دو بخش از صفحات یخی قطب جنوب شرقی، فروپاشی جزئی و کلی گردش واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس، فروپاشی آمازون، فروپاشی دائمی یخ ها و از بین رفتن یخ دریا در زمستان در قطب شمال.

این ارزیابی از نقطه اوج آمازون تاثیرات جنگل زدایی را شامل نمی گردد. آرمسترانگ مک کی می گوید:ترکیب گرمایش و جنگل زدایی وقوع آن تاثیرات را می تواند خیلی زودتر محقق سازد.

هفت نقطه اوج دیگر اثرات منطقه ای شدیدی از جمله از بین رفتن صخره های مرجانی استوایی و تغییر در باد های موسمی غرب آفریقا خواهد داشت. دیگر نقاط اوج بالقوه که هنوز در حال مطالعه هستند عبارتند از از دست دادن اکسیژن اقیانوس ها و تغییرات عمده در موسمی تابستانی هند.

دانشمندان عبور از یک نقطه اوج را زمانی که از آستانه حداقل دمای آن عبور می نماید و احتمالا فراتر از آستانه مرکزی تخمین زده می گردد رویدادی امکان پذیر تعریف می نمایند. پروفسور نیکلاس بوئرز از دانشگاه فنی مونیخ می گوید: این آنالیز یک به روز رسانی به موقع در خصوص عناصر بالقوه زمین است و تهدید رویداد های واژگونی تحت گرم شدن بیش تر امری واقعی می باشد.

او می افزاید: پژوهش های بیش تری برای محدود کردن آستانه های دمایی بحرانی مورد احتیاج است و تخمین های فعلی بسیار نامشخص هستند.

پروفسور توماس استوکر از دانشگاه برن می گوید:مطالعات علمی در خصوص نقاط اوج هنوز تکمیل نشده اند. این مطالعات به سختی شروع شده و مدل های بسیار بهتری برای پاسخ به این پرسش مورد احتیاج است که چه سطح گرمایشی برای کدام نقطه اوج حیاتی مورد احتیاج است.

نگارش گزارش ویژه هیئت دولتی بین اقلیم (IPCC) درباره نقاط اوج آب و هوا در ماه مه به وسیله دولت سوئیس پیشنهاد شد. پروفسور تیم لنتون از دانشگاه اکستر یکی از نویسندگان این تجزیه و تحلیل می گوید:از زمانی که من برای اولین بار در سال 2008 میلادی نقاط اوج را مورد ارزیابی قرار دادم لیست رشد کرد و ارزیابی ما از خطراتی که نقاط اوج ایجاد می نمایند به طور چشمگیری افزایش یافت. کار نو ما شواهد قانع نماینده ای ارائه می نماید که نشان می دهد دنیا باید به شدت کربن زدایی اقتصاد را تسریع بخشد. برای دستیابی به آن هدف باید نقاط اوج اجتماعی مثبت را ایجاد کنیم.