تنها انسان هایی که خارج از جو زمین کشته شدند - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، از زمان اولین سفر انسان به فضا تا به امروز، پنج ماموریت فضایی برای مسافران فضا مرگبار بوده است. البته در میان تمام جان باختگان اکتشافات فضایی فقط سه فضانورد روس خارج از جو کره زمین جان خود را از دست دادند.

به گزارش خبرآنلاین، حضور در پرواز های فضایی همواره با ریسک بالایی همراه است و هر صفتی بتوان برای توصیف آن به کار برد، به سراغ صفت ایمن نمی توان رفت. کوشش برای کاوش در اعماق فضا، خطرات زیادی را برای فضانوردان به همراه دارد. شاید برایتان این سوال مطرح گردد که آیا تا به حال، پرواز به فضا قربانیانی هم داشته یا نه؟

در این مقاله می خواهیم پاسخ این سوال را بدهیم. پس با ما همراه باشید.

پاسخ، یک بله قاطع است. طبق گفته نایجل پکهام، معاون مدیر ایمنی و تضمین ماموریت ناسا تا به امروز 21 نفر در سفر های فضایی جان خود را از دست داده اند و در مجموع 5 ماموریت فضایی (سه ماموریت ناسا و دو ماموریت اتحاد جماهیر شوروی) تلفاتی را به همراه داشته.

جیم هرمنسون، استاد هوانوردی و فضانوردی در دانشگاه واشنگتن گفته: این حوادث معمولا ترکیبی از شرایط غیرعادی، خطای تجهیزات، اشتباهات و خطا های انسانی و سیاست و مدیریت هستند..

اما این پنج ماموریت مرگبار کدام ماموریت ها بودند:

انفجار چلنجر اندکی پس از پرواز

در ژانویه سال 1986، شاتل فضایی چلنجر، تنها 73 ثانیه بعد از پرتاب، منفجر شد و هفت سرنشین آن از جمله کریستا مک آلیف، معلم نیوهمشایر که به عنوان یکی از اعضای پروژه معلم ناسا در فضا راهی این سفر بود، جان خود را از دست دادند. این سانحه در نتیجه دمای سرد غیرمعمول در کیت کاناورال رخ داد که باعث شد تا بعضی از درزگیری های موشک، انعطاف پذیری شان از دست بدهند.

هرمنسون در این باره گفته: گاز داغ نشت کرد و وارد مخزن سوخت شد و همین انفجار وحشتناکی را به همراه داشت. طبق گفته او مدیریت اشتباه، عامل اصلی وقوع این سانحه بود؛ چرا که با وجود هشدار بعضی از مهندسان ناسا، مدیران پروژه دستور پرتاب شاتل را صادر کردند.

فاجعه شاتل کلمبیا در آستانه فرود

سانحه مرگبار دیگر در فوریه سال 2003 رخ داد؛ زمانی که شاتل فضایی کلمبیا در هنگام بازگشت منفجر شد و هفت خدمه آن کشته شدند. پکهام در این باره گفته: تا قبل از فاجعه کلمبیا، بازگشت و فرود شاتل، بخش امن و ساده پرواز های فضایی در نظر گرفته می شد. به ویژه با در نظر داشتن شرایط پراسترس و سختی که در هنگام پرتاب یک شاتل فضایی ایجاد می گردد.

البته گفتنی است که شاتل کلمبیا در هنگام پرتاب و زمانی که یک قطعه عایق فوم آن شکسته شد، دچار آسیب شده بود؛ به گفته پکهام که یکی از مسئولان آنالیز علت این فاجعه بود، این اتفاقی است که در هنگام پرتاب برای بسیاری از شاتل ها، قبل و بعد از شاتل کلمبیا اتفاق افتاده است.

اما در خصوص شاتل کلمبیا، این قطعه فومی به بال شاتل برخورد کرد و به آن آسیب وارد کرد. بال آسیب دیده در نهایت نتوانست دمای بالایی را که در هنگام ورود به اتمسفر زمین تجربه می کرد، تحمل کند و همین منجر به یک سانحه تلخ و دردناک شد.

سرنوشت دردناک آپولوی 1

آپولوی 1 گرچه هرگز زمین را ترک نکرد، ولی آن هم در فهرست حوادث مرگبار پرواز های فضایی انسان ها قرار گرفته. پکهام در این رابطه گفته: من شخصا فرقی بین اینکه این سانحه روی زمین اتفاق افتاده یا نه، نمی بینم. در هر حال، سه فضانورد در فضاپیما بودند؛ ولی یک آزمایش ساده پیش از پرتاب، باعث آتش سوزی در داخل فضاپیما شد و هر سه خدمه داخل آن کشته شدند.

سانحه سایوز1 در شوروی

فاجعه های فضایی تنها مختص ناسا نبوده و چندین فضانورد روس هم قربانی سوانح فضایی شده اند. در سال 1967، بعد از آنکه چتر نجات سایوز یک شوروی باز نشد، به زمین برخورد کرد و فضانوردان داخل کابین کشته شدند. طبق گفته پکهام، مسائل سیاسی، یکی از دلایل وقوع این سانحه بود؛ چرا که آن دوره، در حقیقت شروع کورس فضایی بود و زمان پرتاب سایوز به نحوی برنامه ریزی شده بود که با یک رویداد سیاسی همزمان گردد و این در حالی بود که افراد متخصص می دانستند که سایوز برای پرواز آماده نیست. به گفته پکهام تیم کنترل ماموریت متوجه شده بود که به محض آنکه فضاپیما وارد مدار گردد، با مشکلاتی در زمینه چتر نجات روبرو می شوند و همینطور هم شد.

تنها سانحه خارج از اتمسفر زمین

در سال 1971 بود که سه فضانورد روس در یک سانحه و در اثر کاهش فشار جانشان را از دست دادند. این تنها سانحه فضایی بود که در خارج از اتمسفر زمین اتفاق افتاده است. هرمنسون در این باره گفته: معمولا سوانح در هنگام پرتاب یا فرود رخ می دهند و این دو زمان، حساس ترین و خطرناک ترین بازه های پروژه ها هستند.

فضانوردان روس بیش از سه هفته را در اولین ایستگاه فضایی تاسیس شده به وسیله شوروی سپری نموده بودند و زمانی که به سمت زمین حرکت کردند، فشار داخل فضاپیما کاهش یافت و آن ها نیز لباس های مخصوص فضانوردی به تن نداشتند.

آماری که می توانست خیلی بیشتر باشد

پکهام در ادامه صحبت هایش یادآوری نموده که این پنج ماموریت فضایی با تلفاتی همراه بودند؛ اما آن ها تنها ماموریت هایی نبودند که پتانسیل کشته شدن یا آسیب تماشا فضانوردان داخل فضاپیما را داشته باشند. او در دفتر کارش، سوابق تصادفات و تماس هایی را نگهداری می نماید که به مراتب بیشتر از این 5 مورد بوده، ولی منجر به مرگ افراد نشده.

طبق گفته پکهام تا به امروز حدود 650 نفر به فضا پرواز نموده اند و این تعداد به علت افزایش تعداد پرواز های تجاری فضایی به زودی افزایش چشمگیری خواهد یافت.

او در این رابطه گفته: پرواز به فضا هرگز بدون خطر نخواهد بود. این هزینه ای است که برای رسیدن به فضا باید پرداخت گردد.، ولی درک خطرات موجود و پیش رو، لازم و ضروری به نظر می رسد.

اعضای تیم پکهام در حال کار کردن بر روی این مسائل هستند و با گردآوری داده ها در پی یافتن راه های بهتری برای محاسبه دقیق خطراتی هستند که فضانوردان ممکن است با آن ها روبرو شوند. او ادامه داد: ما باید به فضانوردان بگوئیم که برای بازگشت به خانه چقدر شانس خواهند داشت.

منبع: livescience