آینده بازی های ورزشی در نسل نهم چگونه خواهد بود؟ - قالب وبلاگ ها

به گزارش قالب وبلاگ ها، اگر شما هرساله بازی ورزشی دلخواه خود را خریداری می کنید، قطعا این چند سال اخیر هیجان زده نشده اید. مشخصا این ژانر در این چند سال به مشکل برخورده است. حتی نسل نو کنسول ها هم نتوانستند این شرایط را بهتر نمایند. برای مثال همین سال جاری را در نظر می گیریم. نمرات متاکریتیک (Metacritic) بازی های ورزشی سال جاری اصلا چیز خاصی نیستند. برای مثال مدن ان اف ال (Madden NFL 22) نمره 60 را دریافت کرد. حتی بازی NHL هم نمره 74 را دریافت کرد. با این وجود که قرار بود بازی تغییرات بسیاری بکند. مثال دیگر مجموعه بازی ان بی ای تو کی (NBA 2K) است. این مجموعه همیشه کیفیت بسیار بالایی داشته است. حال سال جاری تنها توانست نمره 76 را دریافت کند. این نمره یکی از پایین ترین امتیازات مجموعه NBA 2K است. فیفا 22 هم توانست نمره 78 را کسب کند. این آمار نشان می دهد که هیچ کدام از این ها نتوانستند نمره از سد 80 عبور نمایند.

در اصل افت بازی های ورزشی چند سال است که ادامه دارد. به نوعی می توان گفت که شرکت ها یک بازی را چندین سال است که با نام های مختلف عرضه می نمایند. بعلاوه بعضی از این بازی ها مسائل تکنیکی بسیاری دارند. دقیقا مثل این است که تیم محبوب خود را در حال نابودی ببینید. این موضوع چقدر طول خواهد کشید؟ آیا دیگر امیدی به ژانر ورزشی نیست.

عرضه زیاد بازی ها

مشکل اینجاست که تعداد بازی های هر مجموعه بسیار زیاد شده است. این ماجرا هم تنها برای یک سری بازی نیست. بلکه تقریبا تمام بازی های ورزشی اینگونه هستند. در نسل قبل بازی های ورزشی اوج خلاقیت خود را نشان دادند. شرکت های سازنده توانستند به برترین نحو یک ورزش را شبیه سازی نمایند. علاوه بر این شرکت ها کوشش کردند تا سبک خاصی را برای به دست آوردن هواداران به کار بگیرند. اینگونه که سعی کردند بازی در دسترس افراد بیشتری قرار بگیرد. از طرفی بخش آنلاین را بسیار رقابتی تر کردند. بعلاوه سازندگان تمام کوشش خود را کردند تا به هر نحوی شده هواداران یک ورزش را به خود جذب نمایند. برای مثال بحث چارچوب های بصری (Visual Concepts) نشان داد که قسمت داستانی بازی های ورزشی پتانسیل بسیار زیادی دارد. این طور که بخش MyCareer در بازی ان بی ای تو کی یک قسمت بسیار مهم از بازی است. شما در آن یک بازیکن را ساخته و از ابتدا او را همراهی خواهید کرد.

همین موضوع باعث شد پای فیفا هم به بخش داستانی باز گردد. در فیفا ما شاهد داستان الکس هانتر (Alex Hunter) در بخش Journey بودیم. حتی در مواقع دیگر هم ما شاهد حضور بخش داستانی بودیم. این بحث چارچوب بصری حتی باعث شد تا تعدادی بخش نو داستانی به NBA 2K18 و 19 اضافه شوند. نکته مهم اینجاست که شرکت ها در آن موقع کوشش می کردند تا ریسک نمایند. چیز نو امتحان نمایند و خود را به چالش بکشند. همین چیزها بودند که باعث می شدند یک بازی ورزشی با نسخه سال قبل خود تفاوت داشته باشند.

نبود خلاقیت باعث شده تا بازی های ورزشی افت زیادی نمایند

در این مدت شرکت ها بسیار محتاطانه عمل کردند. به این صورت که شماره نو از هر بازی تنها یک پیشرفت گرافیکی است. همینطور اینکه تعدادی امکانات نو هم دارد. در اصل هیچ کدام کوشش نمی نمایند که یه کار نو را امتحان بنمایند. حتی کوشش هایی که می نمایند نیز به نظر کافی نمی رسد. برای مثال NHL 22 سعی کرد تا از بازی مدِن الگو بگیرد. به همین علت بخش سوپر استار ایکس فاکتور (Superstar X-Factors) را به بازی افزود تا یک تغییر بزرگ ایجاد کند. مشکل آن چه بود؟ اینکه این بخش نو اضافه شده تغییر جدی در گیم پلی ایجاد نمی کرد. به همین علت افراد بسیار اصلا متوجه آن نشدند.

چیزی که بیشتر ناامید نماینده است این است که بعضی از بخش ها به طور کلی هیچ تغییری نمی نمایند. برای مثال قسمت مجموعه (Franchise Mode) سال ها است که در فیفا یا بازی های دیگر تغییر ننموده است. مدِن سال جاری کوشش کرد تا بخش مجموعه را سال جاری کمی بهتر کند. با این حال این بهبود اصلا نتوانست مخاطبان را به خود جذب کند. قسمت بد ماجرا این است که بعضی از بخش هایی که احتیاج به بهبود بسیار دارند اصلا تغییر خاصی نمی نمایند. برای مثال در بخش حرفه ای باشید (Be A Pro) در بازی NHL دیالوگ ها بسیار بد است. چندین سال است که این بخش هم هیچ تغییری ننموده و مسائل همچنان وجود دارند.

شرکت های سازنده حتی کوشش هم نمی نمایند

عرضه سالانه بازی های ورزشی مانع از ایجاد یک تغییر بزرگ در آن ها می گردد. نکته مهم اینجاست که سازندگان اگر کمی هوشمندانه عمل نمایند می توانند با تغییرات کوچک بازهم بازی را به شدت بهبود بخشند. متأسفانه به تازگی به این گونه شده که بازی های نو ورزشی تنها بهتر اجرا خواهند شد. از طرفی یک حالت بازی محبوب سازنده بوده و به آن توجه خواهد شد. زمانی که گیم پلی بازی خسته نماینده گردد سازندگان در پی مکانیسم های نو برای مجذوب کننده کردن آن می گردند. مانند سیستم های ضربات آزاد و پنالتی در فیفا و چیزهای دیگر. بحث ما این است که بخش های بسیاری از بازی ها برای مدت زیادی است که ثابت است. گیم پلی بازی مدِن به حدی قدیمی شده که سازندگان تنها تعدادی از مسائل را رفع می نمایند. مشکل اینجاست که با وجود قدیمی بودن سیستم همچنان مسائل ثابت هستند.

در حال حاضر بازی های ورزشی در یک دوراهی قرار دارند. اینکه برای نسل نو گیمرها بمانند یا از بین بفرایند. در اصل حضور این بازی ها برای هواداران ورزش الزامی است. حتی بسیاری از افراد هستند که کنسول های نو را تنها برای فیفا یا NBA 2K نو خریداری می نمایند. یک چیز همیشه ثابت است. بازی های ورزشی به گونه ای طراحی شده که برای مدت زیادی قابل بازی هستند. از طرفی چندین بار هم می توان آن ها را تجربه کرد. به همین علت بخش چند نفره آن ها هم به شدت پرطرفدار است. شرکت ها هم در جریان آن بوده و تمام کوشش خود را می نمایند تا بخش آنلاین این بازی ها را بهتر نمایند. یکی از نکات عجیب این است که با وجود تمرکز بالای سازندگان روی این بخش بازهم نمی توانند آن را به نقطه قوت بازی ها تبدیل نمایند. به نوعی می توان گفت که بخش چند نفره بازی های ورزشی معمولی است.

به علت منابع کم، تصمیم اینکه شرکت سازنده روی کدام بخش از یک بازی تمرکز کند بسیار سخت است. همیشه این بحث مطرح است که هواداران جدی یک بازی را نگه دارند یا سعی نمایند مخاطبان نو جذب نمایند. برای مثال با عرضه بخش ولتا در بازی فیفا کاربران زیادی به آن علاقه مند شدند. هرگز نمی توان همه افراد را راضی کرد. به همین علت همیشه تعدادی از مخاطبان ناراضی خواهند بود. در حال حاضر هواداران بخش داستانی و تک نفره ناراضی هستند. بیایید منطقی باشیم: بخش های تک نفره اصلا به مقدار چند نفره سود آور نیستند.

بعضی از شرکت ها همچنان به خلاقیت اهمیت می دهند

می توان گفت که شجاعانه ترین کار را سال جاری NBA 2K22 انجام داد. این بازی کوشش کرد تا بخش MyCareer را با بخش شهر (The City) ادغام کند. در اصل بازیکنان می توانند حال با کرکتری که خودشان ساختند وارد بخش شهر بشوند و به مسابقات واقعی بفرایند. قسمت چارچوب بصری هم هنوز جای کار دارد. با این حال می توان گفت که پتانسیل خوبی در آن وجود دارد.

به تازگی اعلام شد که بازی WWE 2K22 با تأخیر عرضه خواهد شد. این اتفاق به این معنا است که تیم سازنده قصد دارند تا بیشتر روی آن کار نمایند. مجموعه WWE اوج و فرود بسیاری داشته است. با این حال چیزی که جالب است این است که همیشه در آن خلاقیت وجود داشته است. از طرفی به بخش هایی که هواداران دوست دارند هم اهمیت داده می گردد. بخش های داستانی این بازی هم بسیار است. برای مثال بخش Showcase وجود دارد که شما مانند یک مستند زندگی یک افسانه را تجربه خواهید کرد. حتی بخش My Faction که به شما اجازه خواهد داد تا تیم همراه و رقیبان را خودتان مشخص کنید. به طور کلی می توان گفت که 2K تمرکز زیادی روی بخش داستانی بازی WWE 2K گذاشته است.

پاندمی، پاندمی و بازهم پاندمی!

البته نباید اثرات پاندمی را روی گیمینگ نادیده گرفت. به خصوص اینکه در این چند سال به طور کلی دنیای بازی های ویدیویی افت داشته است. با این حال این مسائل در انتهای نسل 8 آغاز شدند و همچنان ادامه دارند. به طور کلی چند ارتقاء سطحی قطعا برای نگه داشتن هواداران کافی نیست. حتی افرادی که بسیار به این بازی ها علاقه دارند هم حس خوبی نسبت به بخش های نو ندارند.

سازندگان نباید از آغاز دوباره بترسند. به همین علت باید وقت بگذارند تا حتی اگر احتیاج باشد بازی خود را دوباره طراحی نمایند. در دنیای ورزش اندازه خلاقیت زیادی وجود دارد پس می توان آن را در دنیای بازی ها هم پیاده کرد. اما چرا شرکت ها این کار را نمی نمایند؟ به علت اینکه به فرایند ثابت خود پایبند هستند و از تغییر می ترسند. سازندگان نمی خواهند که ریسک نموده و سود خود را به خطر بیاندازند. با این حال از نظر ما اینکه یک شرکت سعی کند و پیروز نگردد بسیار ارزشمندتر از این است که اصلا هیچ نوآوری انجام ندهد.

منبع: Gameinformer.com